|
Actueel | Archief |
|||
|
Expositie
Krantenartikelen Boek over werk Theo SchreursAPELDOORN - Hij mag dan al acht jaar geleden zijn afgezwaaid, Theo Schreurs heeft nimmer afscheid genomen van het Veluws College. Ruim 32 jaar was de beeldend kunstenaar als leraar handvaardigheid aan de school verbonden.Een beeld van zijn hand herinnert tot op de dag van vandaag aan de man die jaarlijks 22 klassen onder zijn hoede had en zich als toneelregisseur onsterfelijk maakte. Dat beeld aan de Waltersingel is prominent opgenomen in een boek dat uitgeverij De Jonge Beth aan Theo Schreurs heeft gewijd. De beeldhouwer is na vele omzwervingen in Deventer tot rust gekomen. Hoewel hij jaren werkzaam was in Apeldoorn heeft hij er nooit willen wonen. ,,Dat is niet helemaal waar, ik heb er een paar maanden op een flatje gezeten. Ik had twee levens. Dat van leraar en dat van beeldhouwer. Was ik eenmaal klaar met school dan had ik weinig zin om leerlingen tegen te komen.'' Toch lag zijn hart zowel bij het onderwijs als bij de kunst. ,,Nee, ik heb niet geleden voor de klas. Ik groeide, ik heb genoten. Ik heb les gegeven vanuit mijn maatschappelijke betrokkenheid. Onvoldoendes gaf ik niet. Dat zag ik als een tekortkoming van mijzelf. Een blamage zelfs. Was er iets niet goed met een leerling, dan praatten we het samen wel uit.'' In het boek staan de beeldhouwer en zijn ontwikkeling centraal. Schreurs, de realist wiens buste van Joop den Uyl in het gebouw van de Tweede Kamer het boegbeeld is van deze periode. Schreurs maakte ook beelden die geïnspireerd waren op keramische vormen. Hij experimenteerde jaren met de zwaartekracht waarmee hij een balans trachtte te vinden tussen het aardse en de ruimte. ,,Draagbare lichtheid'', noemt hij zijn werk. Beweging speelde ook een rol in zijn artistieke opvatting van de werkelijkheid. Het beeld van twee elkaar achtervolgende jongeren in het Veluws College getuigt daarvan. Hij is in de loop der jaren dichter bij de abstractie gekomen. ,,Ik schuw het experiment allerminst'', zegt Schreurs die niet met werken wacht totdat opdrachtgevers zich melden. Hij maakte een beeld ter herinnering aan de patiënten van het gesloopte Canisiusziekenhuis in zijn geboortestad Nijmegen. ,,Toen ik er mee begon was er een klein groepje mensen in het project geïnteresseerd en was er geen geld. Later, toen ook burgemeester Guusje ter Horst er zich mee ging bemoeien kwamen er allerlei potjes tevoorschijn.'' In Deventer staat zijn metershoge beeld van bisschop Lebuinus ter discussie. De Angelsaksische missionaris stak rond het jaar 800 de IJssel over om het volk kond te doen van de zegeningen van het christendom. Schreurs wil het beeld plaatsen bij de IJsselbrug, in de schaduw van het gelijknamige paviljoen. ,,Binnen twee jaar komt dat beeld er gewoon'', zegt Schreurs vol overtuiging. Op 31 mei komt zijn boek uit. Vanaf die dag ligt het in boekhandel Nawijn&Polak. ,,Joost Polak is een oud-leerling van me en mijn oud-collega Jos Knipping heeft de correctie gedaan.'' Zelf heeft hij zich heel nadrukkelijk met het boek bemoeid. Auteur Nienke Cazemier en Angelique Rijk-Fokker die voor de lay-out tekende, hadden voortdurend contact met de beeldhouwer. Toch altijd regisseur gebleven? Schreurs moet lachen. Regisseur vind ik een groot woord. Laten we het zo zeggen: ik had bij de totstandkoming van het boek wel een flinke vinger in de pap.'' Ga naar top ^ Plan beeld Lebuïnus bij IJsselhotelDEVENTER - Op het pleintje voor het IJsselhotel moet het kolossale bronzen beeld komen te staan: vijf à zeven meter hoog.Een lopende figuur die kracht uitstraalt. "Je moet hem vanaf De Welle zien aankomen." De plek aan de overzijde van de IJssel zit vol betekenis want de missionaris Lebuïnus stak in de vroege middeleeuwen vanuit Wilp de IJssel over om het christendom te verspreiden onder de 'wilde' Saksen. "Als dertigjarige man had hij het lef om de 'duisternis' in te gaan. Hij was een moedig man." Schreurs heeft een model van het beeld gemaakt van zestig centimeter hoog. Hij is anderhalf jaar bezig geweest om tot dit beeld te komen, het vierde ontwerp. Op zoek naar afbeeldingen van Lebuïnus kwam Schreurs terecht bij latere middeleeuwse tekeningen en muurschilderingen waar Lebuïnus als bisschop werd afgebeeld, een voorstelling zonder historische basis. "Nu ben ik aan de beurt voor een interpretatie van de persoon Lebuïnus. Ik zoek het niet in een bisschop met een mijter, een staf en een aureool. Wat je ziet zijn de contouren van een mens. Het stelt niet Lebuïnus voor maar ik wil tot uitdrukking brengen wat er in hem omging. Het gaat om de emotie, de dynamische kracht. De vormen zien eruit als wilde natuur, rotsen waar water langs loopt als een rivierbedding, " Het meest recente beeld van Lebuïnus in de stad is een kleine onopvallende sculptuur aan de achterzijde van de Lebuïnuskerk, aan de Kleine Poot. Schreurs wil met zijn grote beeld bijdragen aan het historisch besef in Deventer. "Het heeft een educatieve kant. Ik zoek naar draagvlak. Het geeft cachet aan Deventer." Voor het maken van het enorme beeld heeft hij een grote ruimte nodig. Het liefst wil hij eraan gaan werken in Deventer. "Dan kan ik ook scholen uitnodigen om te komen kijken." De kunstenaar heeft zich laten inspireren door Dirk Otten die een boek geschreven heeft over Lebuïnus, waarin hij hem neerzet als een 'gedreven missionaris'. "Hij onderscheidt zich van Bonifatius en Willibrord", zegt Otten. "Zij gingen met een bewapend escorte een gebied binnen dat militair gezien al rustig was. Lebuïnus niet. Hij stak met een klein groepje getrouwen de IJssel over." Hij stichtte een kerk op de plaats van de huidige Lebuïnuskerk, even buiten de toenmalige Saksische nederzetting waarvan de bewoners hem bepaald vijandig gezind waren. Bijna dagelijks wandelt Schreurs met zijn hond op De Worp. "Dan zie ik het pleintje voor het IJsselhotel en dan weet ik: hier moet hij komen te staan." De plaatsing van het beeld is nog zeker geen gelopen race. De vergunning en de financiering is nog niet rond. Ga naar top ^ Monument Lebuïnus maakt tongen losDEVENTER - Op het pleintje voor het IJsselhotel zou een kolossaal beeld (vijf tot zeven meter hoog) van Theo Schreurs moeten verrijzen. Maar de plek die Schreurs in gedachten heeft voor zijn beeld, is volgens de gemeente geen optie.Dat heeft te maken met 'Ruimte voor de rivier', laat woordvoerder Maarten-Jan Schuurman weten. Verder is de gemeente gebonden aan een procedure voor kunst in de openbare ruimte. Die houdt in dat het Kunstenlab aan meerdere kunstenaars opdracht geeft om een ontwerp te maken. Vervolgens maakt een commissie een selectie. Op basis daarvan geeft de gemeente een opdracht om een kunstwerk te maken. Dat betekent dat het in theorie mogelijk is dat een andere kunstenaar met het idee van Schreurs aan de haal gaat. Op de website van de Stentor zijn ongeveer twintig reacties binnengekomen. Zowel felle tegenstanders als sympathisanten hebben van zich laten horen. Maar de meerderheid van de reacties is afwijzend. Sommige zijn specifiek gericht tegen het ontwerp van Schreurs, andere worden gevoed door een afkeer van (abstracte) kunst of zelfs het christendom. Een voorbeeld: "Het wordt nu weer tijd voor de echte kunstenaars (geen BKR's dus) die herkenbare, mooie bronzen beelden maken. Tja, maar dat zal wel te moeilijk zijn'', schrijft ene Kees. Theo Schreurs is geraakt door de reacties. "Maar er komt een discussie op gang en dat is goed. Ik had niet verwacht dat iedereen meteen zou staan te juichen." Een van de reacties kan Schreurs direct weerspreken door te verwijzen naar zijn - zeer herkenbare - buste van Joop den Uyl die in het Tweede Kamergebouw staat ( www.theoschreurs.nl ). Schreurs heeft binnenkort nog gesprekken met verschillende partijen in de stad. Ga naar top ^ |
|||